Verhalen spinnen lezen

Hieronder zie je het leesschema van Verhalen Spinnen. Elk blokje staat voor een hoofdstuk van een verhaal. Als je op een blokje klikt, verschijnt onder het leesschema dat hoofdstuk. Als een blokje nog grijs is, moet dat hoofdstuk nog geschreven worden. Om één verhaal te lezen, volg je de pijlen en de kleuren in het leesschema. Elk verhaal krijgt zijn eigen kleur.  Je kunt het lezen of de video bekijken waarin de schrijvers  hun hoofdstuk voorlezen.

Onderin het leesschema zie je bij elk verhaal open staan. Als je hierop klikt, krijg je alle hoofdstukken van dat verhaal op een rijtje te zien in een pdf-bestand. Je kunt dan het hele verhaal achter elkaar lezen. In het gekleurde schema, bovenaan elk hoofdstuk, zie je welke lijn er wordt gevolgd. Je kunt het hele  verhaal ook uitprinten.

Video bekijken
Klik op de zwarte pijl om de video te starten. Op de video zie je de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen. Aan het eind van deze video kun je doorklikken naar het vorige of volgende hoofdstuk of de video opnieuw bekijken.



 

 

                         
Hoofdstuk 1                        
   
                 
Hoofdstuk 2
08-09-2008
                       
   
 
             
Hoofdstuk 3
15-09-2008
                       
   
 
 
         
Hoofdstuk 4
30-11--1
                       
   
 
 
 
     
Hoodfstuk 5
30-11--1
                       
   
 
 
 
 
 
Hoofdstuk 6
30-11--1
                       
                         
    Verhaal 1   Hoe alles weer goed kwam   De wraak van de rovers   Verhaal 4   Verhaal 5   Verhaal 6


Verhaal 1 - Hoofdstuk 1 - De stadsbrief van Coevorden

  Video bekijken
Klik op de zwarte pijl om de video te starten. Op de video zie je de schrijvers of de leerlingen hun hoofdstuk voorlezen. Aan het eind van deze video kun je doorklikken naar het vorige of volgende hoofdstuk of de video opnieuw bekijken.

Lang zou het nu niet meer kunnen duren. Dat wist Menno zeker. Zijn vader was nu al dagen weg. Lang voor het nieuwe jaar begon, was het stadsbestuur vertrokken.
‘Ik ga nog een keer kijken!’
Hij trok de deur achter zich dicht, voordat zijn moeder nog iets kon zeggen. Hij trok zijn muts ver over zijn oren en stak de handen diep in zijn zakken. Het was nog steeds bitter koud. De koudste winter sinds veertig jaar volgens hun oude meid Bette. Zij kon het weten, want ze had al die winters bewust meegemaakt. Het geluid van zijn klompen op de harde grond weerkaatste tegen de muren van de huizen.
‘Ga je nu al weer kijken?’
Hijgend stond Anna naast hem. Haar wangen waren rood van de kou. Haar blauwe ogen glinsterden van opwinding en er sprongen losse blonde krullen onder haar muts vandaan. De handen had ze weggestopt in een mof.
‘Waarom heb je me niet opgehaald?’
Menno keek zijn nichtje aan. Omdat hij geen zin had om haar altijd op sleeptouw te nemen. Maar dat kon hij natuurlijk niet zeggen. Zwijgend liepen ze naast elkaar naar de stadspoort. Ze hadden alles al besproken de laatste dagen. Minstens tien keer hadden ze het over de  oorlogsdagen van 1395 gehad: De zomer van twaalf jaar geleden waarin Menno geboren was. De oude Bette had hem er vaak over verteld. ‘Bisschop viel het kasteel én de stad aan. Alles ging in de fik. De stadsbrief van Coevorden moet toen verloren zijn gegaan. En ondertussen lag je moeder te bevallen alsof er niets aan de hand was.’
‘Gek, hè,’ zei Anna ineens. ‘Dat de bisschop Coevorden nu de stadsbrief geeft, terwijl hij de stad 12 jaar geleden nog aanviel.’
Menno glimlachte. Anna begon altijd als eerste weer te praten.
‘Het ging hem toen om heer Reinoud van Coevorden, de ridder die op het kasteel woonde. Die maakte heel Drenthe onveilig. Mensen uit het hele gebied hadden daarover bij de bisschop geklaagd. Die is tenslotte de baas over Drenthe. Aan het wangedrag van Reinoud heeft de bisschop toen een einde aan gemaakt.’
Anna haalde haar schouders op. Het ging haar boven de pet, dat kon je aan haar gezicht zien. ‘Het kasteel is nu in ieder geval weer mooi opgeknapt.’
Het was stil op straat. Wie nu buiten niets te zoeken had, bleef binnen. Zo koud was het. Een van de wachters bij de stadspoort sloeg zich warm met zijn armen.
‘Menno en Anna!’ Zijn adem bevroor tot kleine wolkjes. ‘Willen jullie de muur weer op? Wij zijn ook benieuwd of het stadsbestuur terugkomt. Stel je voor, een hele nieuwe stadsbrief met een zegel eraan van de bisschop. Pas als ik hem zie, geloof ik dat jullie vaders hem echt hebben gekregen. Dan zijn we de eerste echte stad van Drenthe!’
Menno knikte maar eens. De wachter deed een stap opzij om hen erdoor te laten. Menno ging als eerste de trap op, Anna volgde hem meteen. Naast elkaar tuurden ze het bevroren landschap af. Zagen ze daar iets bewegen aan de horizon?

 

 



Verhaal 1 - Hoofdstuk 1 - De stadsbrief van Coevorden
Geschreven door Martine Letterie
Verhaal 1 Hoofdstuk 2
Hoe alles weer goed kwam Hoofdstuk 2