Het ding is weg, je ziet nu alleen nog maar de ketel. Sam voelt koude rillingen over haar voeten. Zo koud dat ze er naar gaat kijken.
Ze zijn weg! Haar nieuwe blauwe sokken zijn weg, zomaar! Net had ze ze nog aan!
Daan zegt: 'Fijn, er is weer licht.'
Hij kijkt naar Sam en vraagt: 'Wat is er met jou gebeurd? Je bent zo wit!'  
'Mijn nieuwe sokken zijn weg.'
Hoe kan dat nou,' zegt Daan. 'Weet ik niet, ze zijn echt weg!'
'Haal dan maar andere sokken op.'
'Oké Daan,' roept Sam vanaf de trap.
Nu is Daan alleen in de kelder. Eigenlijk vindt hij het ook wel een beetje eng. Gelukkig hoort hij zijn zusje al van de trap af rennen.
'Gelukkig je bent er weer. Is het gelukt?'
'Ja, maar Daan, zullen we door dat kleine gangetje gaan?'
'Oké,' zegt Daan. 'Maar we gaan het hier eerst verkennen.'
Ze horen een hele diepe zucht. En gelijk daarna een hele harde knal. Het lijkt wel een beetje op een deur die dicht valt en op slot gaat. Ze kijken elkaar bang en heel lang aan…. Ze rennen de trap op om de deur open te doen. …. Het lukt niet, de deur zit potdicht! Ze bonken en bonken steeds tegen de grote houten deur. Opeens ruikt het er heel erg muf. Ze vinden het vreemd want net rook het er heel erg normaal. Sam voelt opeens slijmerige druppels en hoort een hele diepe zucht, het is heel dichtbij. Het ruikt naar zweetvoeten. Ze draait zich om.
'Waar is dat slijmerige monster nou?' zegt Sam. 'Daan voelde jij dat trouwens ook?'
…… Geen antwoord. ….
'Daan, Daan, Daan waar ben je !? Ik zie je niet!'
Heel zacht hoort Sam wat, ze hoort:
'Ik ben hier, Sam.'
'Waar?'
'Hier!'
Daan rent naar zijn zusje.
'Daan waar was je nou?' vraagt Sam.
'Opeens voelde ik allemaal slijm!'
'Jij ook al! We moeten hier weg!'
….'Ja, jullie moeten iets doen,' zegt een geheimzinnige stem. 'Want anders….'

Het licht gaat uit. Je hoort alleen maar gefluister. Dit is wat je hoort…..