“Kom we gaan die kant op.”
Ze rennen en rennen. Uiteindelijk zien ze de twee mannen.
“Sssst,” zegt Sarah. “Daar zijn ze.”
Ondertussen zijn ze beland aan de rand van het bos. De mannen lopen te praten, maar over wat, dat horen ze niet. Jordi loopt nog steeds in zijn jurk, maar hij is het al lang weer vergeten.
De mannen blijven staan, maar praten verder.
“Kom dichterbij,” zegt Sarah hijgend.
Ze tijgeren op hun buik totdat ze er dicht genoeg bij zijn. De mannen kijken even om zich heen.
“Bukken,” zegt Sarah. Jordi bukt nog maar net op tijd, want Sluimer zegt: “Hoorde jij dat ook?”
“Ik hoorde niks, je zal je het wel verbeelden,” zegt de man met het rare petje.

Dan zegt Jordi ineens net iets te hard:  “De lichtblauwe nachtvlinder danst met de gestipteregenboogregenworm”.
Sarah zegt nog: “Niet zo hard!”
Maar het is te laat. Sarah duikt nog net op tijd de bosjes in, maar Jordi niet. Sluimer en de man met het rare petje kijken elkaar aan. Ze zeggen tegelijk:
“Nu hoorde ik echt iets.”
Ze lopen hun richting op.
Toen zei Sluimer: ”Hebbes .“
Sarah denkt: “Als het Jordi maar niet is.”
Maar Sluimer zegt: “Kijk eens wie we daar hebben.”
En hij trekt Jordi omhoog.
“Zo, zo, hij heeft een jurk aan maar volgens mij is het toch Jordi.”
“Laat me los!!” krijst Jordi.
Maar Sluimer zegt: “Ja, en ons dan verraden zeker, ik dacht het niet. Jij gaat mee naar binnen.”
Krijsend en schreeuwend neemt Sluimer Jordi mee naar binnen.
“Laat me los,” zegt Jordi nog eens. Maar Sluimer laat niet los.
“Mee naar binnen,” commandeert hij.

Als ze binnen zitten zegt Sluimer tegen de man met het rare petje:
“Bind hem goed vast.”
“Oke, zal ik doen.”
Dan hoort Jordi een auto. De man met het rare petje zegt:
“Daar zul je Handige Harrie hebben.”
Er wordt op de deur geklopt.
“Binnen,” roept Sluimer.
Er komt een man met een donkere jas en een zwarte hoed binnen.
“Heb je de dia…. WAT DOET DIE JONGEN HIER”! buldert hij.
“Hij heet Jordi,” zegt Sluimer. “En heeft ons bespioneerd.
“Zo jongetje, wou jij ons bespioneren,” zegt Handige Harrie.
Maar Jordi geeft hem een trap tegen zijn been.
“Au au au hoe durf je.”
“Nou, gewoon doen”, zegt Jordi triomfantelijk.
En Jordi begint te lachen: “Hahahahahaha.” 
Maar Handige Harrie vindt het niet grappig.
“Flik dat niet nog een keer jongeman, anders sluit ik je op,” dreigt hij.
Maar Jordi kijkt hem boos aan.

“Oké, nu even terzake” zegt Handige Harrie.
”Heb je de diamanten?”
“Ja ze staan hie…Je had het koffertje hier neergezet.”
“Ja dat heb ik ook, maar ze staan er niet meer,” zegt de man met het rare petje.  Maar dan ziet Jordi Sarah met het koffertje achter de tafel zitten. Hij zegt niks………