| |
Verhalen spinnen lezen
Hieronder zie je het leesschema van Verhalen Spinnen. Elk blokje staat voor een hoofdstuk van een verhaal. Als je op een blokje klikt, verschijnt onder het leesschema dat hoofdstuk. Als een blokje nog grijs is, moet dat hoofdstuk nog geschreven worden. Om één verhaal te lezen, volg je de pijlen en de kleuren in het leesschema. Elk verhaal krijgt zijn eigen kleur. Je kunt het lezen of de video bekijken waarin de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen.
Onderin het leesschema zie je bij elk verhaal open staan. Als je hierop klikt, krijg je alle hoofdstukken van dat verhaal op een rijtje te zien in een pdf-bestand. Je kunt dan het hele verhaal achter elkaar lezen. In het gekleurde schema, bovenaan elk hoofdstuk, zie je welke lijn er wordt gevolgd. Je kunt het hele verhaal ook uitprinten.
Video bekijken
Klik op de zwarte pijl om de video te starten. Op de video zie je de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen. Aan het eind van deze video kun je doorklikken naar het vorige of volgende hoofdstuk of de video opnieuw bekijken.
|
|
|
| |
Verberg leesschema
Vriend of vijand. - Hoofdstuk 5 - Te laat, laat, laat
Hij had iets moeten doen toen zijn handen nog niet vastgebonden waren, maar in de tijd dat hij moest bijkomen van de klap, was de roodharige man zo slim geweest om zijn handen vast te binden.
En nu kan hij niks meer, net zoals de andere kinderen in het huisje.
Dit keer neemt de man het mesje mee voordat hij vertrekt naar de keuken, dus de touwen doorsnijden is ook uitgesloten. Hij kan niets anders meer doen dan hopen dat Mau de politie over de boomhut vertelt…
Nee, er is vast wel iets wat hij kan doen. De man heeft het mes meegenomen, maar misschien heeft iemand anders een zakmes of zoiets…
Wacht! Zei Sofie niet dat ze altijd een zakmesje aan haar riem had hangen? Sofie vinden dus. Wat er daarna zal gebeuren maakt niks uit, stap voor stap.
‘Sofie!’ roept hij, maar dat heeft natuurlijk geen zin. De man komt weer binnen.
‘Hmm, 10 kinderen moet voorlopig genoeg zijn,’ bromt hij. ‘Laten we gaan.’ Sofie komt aanlopen.
‘Sofie! Wat is er allemaal aan de hand?’ vraagt hij.
Wat hem verbaast, is dat Sofies handen nog gewoon los zijn. Als ze zich normaal kan bewegen, waarom is ze dan niet allang gevlucht?
‘Stan. Ik...Sorry. We moeten gaan.’
De man stuurt Sofie als eerst naar buiten, en de andere kinderen achter haar aan. Zelf loopt hij als laatste het huisje uit. Stan loopt tussen een klein meisje met witblond haar en een lang meisje met een bril. Terwijl ze door het bos lopen, bedenkt Stan wat zijn mogelijkheden zijn om bij Sofie te komen, hij loopt in het midden van de rij, en Sofie vooraan. Hij neemt grote stappen en haalt het kleine meisje in. Nu loopt er een jongen van een jaar of 10 voor hem. Die haalt hij ook gemakkelijk in. Blijkbaar maakt het de roodharige man niets uit in welke volgorde ze precies lopen, want hij zegt niks. Nog 1 iemand. Als hij bij Sofie is stoot hij haar aan. ‘Hé, help me even met mijn handen,’ fluistert hij. Hij kijkt naar Sofies riem, er hangt inderdaad een klein zakmesje aan. Ze schudt haar hoofd. Ze lopen door.
Ze komen bij een klein meertje. De man roept: ‘Stop!’
En iedereen stopt en gaat zitten. De man neemt Sofie even apart. Ze staan te ver weg om het hele gesprek te kunnen volgen, maar hij vangt woorden op als: opschieten, geheim en zijn eigen naam, Stan. Als Sofie weer terug komt, is haar gezicht gespannen.
‘Sofie!’ sist hij ‘Help me nou!’
Sofie schudt weer haar hoofd.
‘Ik...Ik kán het niet.’ De tranen rollen over haar wangen.
‘Het…’ Ze haalt diep adem. ‘Het is mijn vader.’
Ze kijkt hem smekend aan. ‘Het…het spijt me. Echt.’
|
Vriend of vijand. Hoofdstuk 4
|
Vriend of vijand. - Hoofdstuk 5 - Te laat, laat, laat
Geschreven door Silke
|
Klik hier voor leesschema
|
Vriend of vijand. Hoofdstuk 6
|
|
|
